Een afwijkende functie van de tong heeft grote gevolgen voor het vermalen van het voedsel, het vormen van een goede voedselbrok en het slikken. Afwijkend slikgedrag gaat meestal gepaard met tongpersen, naar voren of opzij. Dat heeft vrijwel altijd gevolgen voor de stand van de tanden of kiezen en de vorm van de kaak: op de plaats waar de tong naar buiten komt een open beet, de tanden raken elkaar niet.

Dergelijke open beten kunnen met orthodontische behandeling gesloten worden en de tanden komen weer mooi in de rij te staan. Maar vaak zien we na verloop van tijd weer een open beet ontstaan, omdat de oorzaak van de open beet, in dit geval een verkeerde tongpositie, niet veranderd is.

Duim-, vinger- en speenzuigen of nagelbijten zijn afwijkende mondgewoonten. Het is algemeen bekend dat te vaak of te intensief duim- of vingerzuigen leidt tot een afwijkende stand van tanden en/of kaken. Ook te lang of te intensief een speen blijven gebruiken, kan leiden naar een verkeerde stand.

Bijtgewoonten (bijvoorbeeld vinger-, nagel- of lipbijten, knarsetanden,…) kunnen schadelijke invloeden hebben op het kaakgewricht. Hierdoor worden de spieren overbelast. Andere spiergroepen in de mond zullen daar ook nadelige gevolgen van kunnen ondervinden.

De functie van de neus bestaat onder andere uit het bevochtigen, verwarmen en reinigen van de ingeademde lucht. Bij mondademen vervalt deze eigenschap. Het gevolg kan zijn terugkerende infecties in de keel, van amandelen of (frequent) terugkerende middenoorontstekingen. Vaak zien we bij mondademen dat de voortanden naar voren gaan staan, ten gevolge van het wegvallen van de druk van de lippen op de tanden. Tevens komt een smal verhemelte voor.